Παράγοντες κινδύνου που επιδέχονται καμία ή ελάχιστη παρέμβαση
~ Ηλικία :
Η οστεοπόρωση μπορεί να προσβάλει ανθρώπους όλων των ηλικιών, αλλά αναμφισβήτητα, με πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες, τους ηλικιωμένους. Όλοι μας χάνουμε οστική μάζα καθώς μεγαλώνουμε, αλλά κάποιοι από εμάς χάνουν περισσότερη και γρηγορότερα. Η οστεοπόρωση δεν θα συμβεί σε όλους τους ηλικιωμένους, αλλά είναι σίγουρα περισσότερο συχνή σε αυτούς.
~ Φύλο :
Περίπου μία στις δύο γυναίκες άνω των 50 ετών θα υποστεί κάταγμα λόγω της οστεοπόρωσης σε κάποια στιγμή της ζωής της. Μάλιστα, η πιθανότητα να υποστεί οστεοπορωτικό κάταγμα στο ισχίο μια γυναίκα είναι ίση-αν όχι μεγαλύτερη- με το σύνολο των πιθανοτήτων να προσβληθεί από καρκίνο του μαστού, ωοθηκών και μήτρας! Οι γυναίκες έχουν ελαφρύτερα και λεπτότερα οστά από τους άνδρες. Πολλές γυναίκες χάνουν οστική μάζα ραγδαία μετά την εμμηνόπαυση.
~ Εμμηνόπαυση :
Στις γυναίκες, οι ορμόνες του φύλου, τα οιστρογόνα, προστατεύουν τα οστά. Για πολλές γυναίκες , η απώλεια οστικής μάζας αυξάνεται μετά την εμμηνόπαυση, όταν τα επίπεδα των οιστρογόνων πέφτουν απότομα. Αν η εμμηνόπαυση επέλθει νωρίς, η πιθανότητα για οστεοπόρωση αυξάνεται. Το ίδιο συμβαίνει όταν η εμμηνόπαυση συμβεί τεχνητά, πχ με χειρουργική αφαίρεση των ωοθηκών, οι οποίες παράγουν και το μεγαλύτερο ποσοστό των οιστρογόνων. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να απευθυνθείτε στον ιατρό σας ώστε να προστατεύσετε την υγεία των οστών σας.
~ Οικογενειακό ιστορικό :
Έρευνες έδειξαν ότι η κληρονομικότητα και το γενετικό υπόβαθρο διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην οστεοπόρωση και τα κατάγματα που προκαλεί. Αν κάποιος από τους γονείς σας έχει οστεοπόρωση ή ιστορικό κατάγματος, η πιθανότητα να συμβεί και σε σας το ίδιο είναι μεγαλύτερη. Το ίδιο ισχύει αν οι γονείς σας έχουν χάσει ύψος ή έχουν κύφωση, που είναι σοβαρές ενδείξεις για οστεοπόρωση.
~ Χαμηλό βάρος σώματος/ Μικρό βάρος και αδύνατος σωματότυπος :
Άνδρες και γυναίκες με μικρά οστά έχουν υψηλότερη πιθανότητα να εκδηλώσουν οστεοπόρωση από μεγαλόσωμους ανθρώπους. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι βαρύτεροι και μεγαλόσωμοι άνθρωποι βρίσκονται στο απυρόβλητο…
~ Κατάγματα και απώλεια αναστήματος :
Άνθρωποι που έχουν υποστεί κατάγματα κατά την ενήλικη ζωή τους είναι πιθανό να έχουν ήδη προσβληθεί από τη νόσο και να μην το γνωρίζουν. Τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης μπορούν να συμβούν χωρίς την εμφάνιση σοβαρού πόνου. Μπορούν να προκαλέσουν όμως απώλεια ύψους ή ακόμα και κύρτωση της σπονδυλικής στήλης προς τα εμπρός. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται κύφωση (η γνωστή «καμπούρα»). Τα κατάγματα των σπονδύλων συχνά δεν γίνονται αντιληπτά, παρά μόνο όταν υπάρξει απώλεια κάποιων εκατοστών ύψους!
Παράγοντες κινδύνου που επιδέχονται παρέμβαση και καθημερινές συνήθειες που επηρεάζουν την υγεία των οστών
~ Διατροφή φτωχή σε Ασβέστιο και Βιταμίνη D :
Το ασβέστιο είναι ένα μέταλλο που αποτελεί δομικό στοιχείο των οστών και είναι πολύ σημαντικό για τη διατήρηση της υγείας τους.
Η βιταμίνη D δίνει τη δυνατότητα στον οργανισμό σας να χρησιμοποιεί το ασβέστιο. Αν δεν προσλαμβάνετε ικανές ποσότητες με την τροφή από τη βιταμίνη αυτή ή αν ο οργανισμός σας δεν μπορεί να την απορροφήσει σωστά, τότε ο κίνδυνος για οστεοπόρωση αυξάνεται.
Σύμφωνα με τις διεθνείς επιστημονικές οδηγίες..
Ενήλικες κάτω των 50 ετών χρειάζονται στη διατροφή τους 1000mg ( δηλαδή 1 γραμμάριο) ασβεστίου και 400-800 IU (Διεθνείς μονάδες) βιταμίνη D, καθημερινά.
Ενήλικες άνω των 50 ετών χρειάζονται αντιστοίχως, 1200 mg ασβεστίου και 1000 IU βιταμίνης D σε καθημερινή βάση
(Η βιταμίνη D παράγεται από των ίδιο τον οργανισμό με τη βοήθεια της ηλιακής ακτινοβολίας, οπότε και οι βόλτες τις ηλιόλουστες ημέρες στη χώρα μας μπορούν να είναι πολύ επωφελείς!)
~ Διατροφή φτωχή σε Φρούτα και λαχανικά :
Μια ισορροπημένη διατροφή, πλούσια σε φρούτα και λαχανικά είναι απαραίτητη στη διατήρηση της υγείας των οστών. Αυτό είναι σημαντικό διότι, εκτός του ασβεστίου και της βιταμίνης D και άλλα μέταλλα, όπως το μαγνήσιο και το κάλλιο, αλλά και βιταμίνες όπως η βιταμίνη Κ, συνεισφέρουν στην υγεία των οστών.
Αν έχετε μια ισορροπημένη διατροφή, οι ειδικοί πιστεύουν ότι λαμβάνετε αρκετές ποσότητες των συστατικών που χρειάζονται για τη διατήρηση της υγείας των οστών σας. Αντιθέτως, συνιστάται η χορήγηση πολυβιταμινούχων σκευασμάτων και συμπληρωμάτων διατροφής σε όσους δεν λαμβάνουν επαρκείς ποσότητες μετάλλων και βιταμινών. Η περίπτωση αυτή περιλαμβάνει και τα άτομα που πάσχουν από γαστρεντερικές διαταραχές οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν την απορρόφηση βιταμινών και μετάλλων.
~ Κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων πρωτεΐνης, νατρίου και καφεΐνης :
Διατροφικές συνήθειες που περιλαμβάνουν πρόσληψη υψηλών ποσοτήτων ζωϊκής πρωτεΐνης(εκτός των γαλακτοκομικών), καφεΐνης και νατρίου, μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια ασβεστίου. Παρόλο που η κατανάλωση πρωτεΐνης είναι απαραίτητη για να διατηρήσετε τα οστά σας υγιή, αν το «παρακάνετε» μπορεί να οδηγηθείτε στο αντίθετο αποτέλεσμα. Καλό θα ήταν να αποφύγετε δίαιτα με υψηλά ποσοστά πρωτεΐνης. Η πρόσληψη λίγης ποσότητας καφεΐνης την ημέρα –κυρίως με τσάι ή καφέ- δεν θα επηρεάσει τα οστά σας. Παρ’όλα αυτά, μελέτες υποδεικνύουν ότι η κατανάλωση ποτών (αναψυκτικών κυρίως) τύπου cola μπορούν να έχουν αρνητική επίδραση στα οστά σας. Δεν συμβαίνει πάντως το ίδιο με τα αναψυκτικά που δεν περιέχουν καφεΐνη ή παράγωγά της (δηλαδή όσα δεν είναι τύπου cola).
Πάντως, ακόμα και αν δεν μπορείτε να τροποποιήσετε την διατροφή σας σε σχέση με τους παράγοντες αυτούς, σκεφτείτε ότι για να αντισταθμίσετε τον επιβλαβή χαρακτήρα τους στην απώλεια οστικής μάζας πρέπει να λαμβάνετε οπωσδήποτε ικανές ποσότητες ασβεστίου.
~ Ο «καθιστικός τρόπος» ζωής :
Άνθρωποι λιγότερο ενεργητικοί, που δεν αθλούνται ή δεν εκτελούν σωματικές δραστηριότητες καθημερινά, βρίσκονται σε υψηλότερο επίπεδο κινδύνου για οστεοπόρωση. Μερικοί τύποι καθημερινής άσκησης μπορούν να σας βοηθήσουν να διατηρήσετε τα οστά σας σε καλή κατάσταση. Ασκήσεις χωρίς βάρη, όπως το γρήγορο περπάτημα, αλλά και ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης με άρση βάρους, είναι κατά περίπτωση δυνατό να αποδειχθούν προστατευτικές για τα οστά σας. Προσοχή, όμως, στην υπερβολή που μπορεί να οδηγήσει ένα αδύναμο οστό σε κάταγμα!
~ Κάπνισμα :
Η βλαπτική επίδραση του καπνίσματος στα οστά σας είναι πολυεπίπεδη. Τα χημικά παράγωγα του καπνού βλάπτουν τα οστικά κύτταρα. Επίσης, ο καπνός εμποδίζει την σωστή απορρόφηση του ασβεστίου. Ιδιαίτερα για τις γυναίκες, μπορεί να εμποδίσει την προστατευτική δράση των οιστρογόνων στα οστά.
~ Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ :
Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ επηρεάζει τον σχηματισμό των οστών. Οι αλκοολικοί δεν έχουν επαρκή πρόσληψη του ασβεστίου. Επίσης, μπορεί να επηρεαστούν και οι αποθήκες ασβεστίου του οργανισμού.
Δεν πρέπει ακόμα να ξεχνάτε ότι η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ επηρεάζει τη συνολική κατάσταση του οργανισμού και ιδιαίτερα τα αντανακλαστικά και τη συνέργεια των κινήσεων. Αυτό σας κάνει πιο επιρρεπείς σε πτώσεις και ατυχήματα, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε κατάγματα.
Πάντως, το αλκοόλ σε μικρές ποσότητες δεν θα επηρεάσει τα οστά σας. Δύο-το πολύ τρία- ποτά την ημέρα είναι υπερ-αρκετά.
~ Απώλεια βάρους :
Ενώ η απώλεια βάρους μπορεί να σας προστατέψει από διαβήτη ή καρδιαγγειακή νόσο, μπορεί να βλάψει την υγεία των οστών σας. Αν απαιτείται να χάσετε βάρος, καλό θα ήταν να προστατέψετε τα οστά σας με ταυτόχρονη άσκηση και διατροφή πλούσια σε ασβέστιο και βιταμίνη D.
Πρόληψη
Περίπου 85-90% της οστικής μάζας του ενήλικα αποκτάται μέχρι την ηλικία των 18 στα κορίτσια και των 20 στα αγόρια. Το «κτίσιμο» δυνατών οστών κατά τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της οστεοπόρωσης σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Τα παρακάτω πέντε βήματα, όταν συνδυαστούν, μπορούν να βελτιώσουν την υγεία των οστών και να βοηθήσουν σημαντικά στην αποτροπή της οστεοπόρωσης :
Βάλτε στην καθημερινή διατροφή σας ασβέστιο και βιταμίνη D
Ασκηθείτε καθημερινά και τονώστε τους μυς σας
Μην καπνίζετε και μην πίνετε πολύ αλκοόλ.
Συζητήστε με τον ιατρό σας την πιθανότητα για να εκδηλώσετε οστεοπόρωση και ρωτήστε πότε πρέπει να κάνετε μέτρηση οστικής πυκνότητας
Κάντε τη μέτρηση της οστικής πυκνότητας τη σωστή χρονική στιγμή
Μελέτες για την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης σε αγροτικούς πληθυσμούς έδειξαν ότι τα προγράμματα πρόληψης μείωσαν σημαντικά το ποσοστό καταγμάτων ισχίου, εξοικονομώντας ταυτόχρονα πολλά χρήματα.
Μέτρηση οστικής πυκνότητας.
Μια μέτρηση οστικής πυκνότητας δείχνει αν κάποιος έχει φυσιολογική οστική πυκνότητα, χαμηλή οστική πυκνότητα ή οστεοπόρωση. Είναι η μόνη μέθοδος που μπορεί να διαγνώσει την οστεοπόρωση. Όσο χαμηλότερη οστική πυκνότητα έχετε τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος κατάγματος. Μια τέτοια εξέταση θα βοηθήσει εσάς και τον ιατρό σας να μάθετε αν έχετε αδύναμα και εύθραυστα οστά, προτού υποστείτε κάταγμα να εκτιμήσετε τον κίνδυνο κατάγματος οστού στο μέλλον να εκτιμήσετε αν η οστική σας μάζα βελτιώνεται, μένει στα ίδια επίπεδα ή χειροτερεύει, να εκτιμήσετε την αποτελεσματικότητα της φαρμακευτικής αγωγής που λαμβάνετε και να πάρετε αποφάσεις για την συνέχιση, διακοπή ή τροποποίησή της, να μάθετε αν έχετε οστεοπόρωση όταν προηγουμένως είχατε υποστεί ένα κάταγμα.
Τύποι μέτρησης οστικής πυκνότητας
Κεντρομελική DXA: Οι διεθνείς συστάσεις για την μέτρηση οστικής πυκνότητας είναι η χρήση της μεθόδου «κεντρομελικής» DXA( αγγλική ορολογία: dual energy x-ray absorsiometry) στο ισχίο και την (οσφυϊκή μοίρα) της σπονδυλικής στήλης. Αν δεν είναι δυνατή η μέτρηση σε αυτές τις θέσεις, η μέτρηση μπορεί ακόμη να γίνει στα οστά του πήχη (άπω τριτημόριο της κερκίδας). Υπάρχουν διάφορα είδη μηχανημάτων και μερικοί τύποι λογισμικού στατιστικής επεξεργασίας που αυτά χρησιμοποιούν( πχ Lunar, Hologic).
Η επιλογή των θέσεων αυτών του σκελετού για τη διενέργεια των μετρήσεων γίνεται για πολλούς λόγους. Πρώτον, επειδή τα οστά αυτά είναι πιο επιρρεπή στα οστεοπορωτικά κατάγματα. Δεύτερον, τα κατάγματα που συμβαίνουν σε αυτές τις περιοχές προκαλούν σοβαρότερα προβλήματα, έχουν μακροχρόνια ανάρρωση, προκαλούν σημαντικό και εμμένον άλγος και μπορεί να οδηγήσουν σε αναπηρία. Ένας ακόμη λόγος είναι ότι μπορούν, με τη βοήθεια και ενός δείκτη, να εκτιμήσουν τον κίνδυνο νέων – μελλοντικών καταγμάτων σε άλλα οστά.
Στην εξέταση αυτή ο ασθενείς είναι τις περισσότερες των περιπτώσεων ντυμένος. Η εξέταση δεν διαρκεί παραπάνω από 15 λεπτά. Είναι μέθοδος μη επεμβατική και δεν προκαλεί πόνο. Δηλαδή δεν χρειάζεται να τοποθετηθούν βελόνες ή άλλα όργανα στο δέρμα ή γενικά στο σώμα σας. Επίσης, χρησιμοποιείται πολύ μικρή ποσότητα ακτινοβολίας.
Όταν επαναλαμβάνεται μια μέτρηση οστικής πυκνότητας καλό θα ήταν να χρησιμοποιείται το ίδιο διαγνωστικό κέντρο (δηλαδή το ίδιο ιατρικό μηχάνημα) κάθε φορά. Ο λόγος είναι για να υπάρχουν καλύτερα συγκρίσιμα αποτελέσματα με την προηγούμενη μέτρηση, ειδικά αν λαμβάνετε κάποια φαρμακευτική αγωγή.
Προσοχή: Οι απλές («κλασικές») ακτινογραφίες δεν μπορούν να διαγνώσουν την χαμηλή οστική μάζα και σε καμία των περιπτώσεων δεν αντικαθιστούν την μέτρηση οστικής πυκνότητας. Οι απλές ακτινογραφίες μπορεί να δείξουν οστεοπόρωση μόνο όταν η νόσος βρίσκεται σε πολύ προχωρημένο στάδιο.
«Περιφερικού τύπου» εξετάσεις. Είναι μετρήσεις σε περιφερικά μέρη του σκελετού, όπως ο καρπός, τα δάχτυλα, η πτέρνα και το κατώτερο μέρος του πήχη. Τέτοιες μέθοδοι είναι :
pDXA (περιφερική DXA),
QUS (quantitative ultrasound= ποσοτικοποιημένο υπερηχογράφημα),
pQCT (peripheral quantitative computed tomography= περιφερική ποσοτικοποιημένη αξονική τομογραφία).
Οι μετρήσεις αυτές έχουν κάποια μειονεκτήματα που αφορούν κυρίως την ακρίβεια των μετρήσεων, το κόστος, την επαναληψιμότητα και το ποσό της ακτινοβολίας (pQCT). Μπορούν να χρησιμοποιηθούν κυρίως ως ένδειξη για περαιτέρω έλεγχο. Γίνονται επί του παρόντος, για ερευνητικούς κυρίως σκοπούς και όταν δεν είναι διαθέσιμη η κεντρομελική DXA. Δεν πρέπει επ’ ουδενί να γίνεται χρήση αυτών των μεθόδων για την διάγνωση οστεοπόρωσης ή αξιολόγηση της λαμβανόμενης φαρμακευτικής αγωγής. Φυσικά, τα αποτελέσματα μιας τέτοιας μέτρησης δεν μπορούν να συγκριθούν με μια μέτρηση κεντρομελικής DXA.
Μεγαλόσωμοι ασθενείς. Πολύ λίγα ιατρικά μηχανήματα κεντρομελικής DXA μπορούν να δεχθούν για μέτρηση άτομα με βάρος πάνω από 130 κιλά. Στην Ελλάδα είναι πραγματικά δυσεύρετα. Όταν, λοιπόν, δεν μπορεί να γίνει μέτρηση στο ισχίο ή την σπονδυλική στήλη, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η περιφερική DXA στο άπω άκρο της κερκίδας ή οστό της πτέρνας. Σε αυτή την περίπτωση καλύτερος θα ήταν ο συνδυασμός και των δύο θέσεων ώστε να υπάρξει πιο ολοκληρωμένη άποψη για την κατάσταση της οστικής πυκνότητας.
Που θα κάνετε την μέτρηση της οστικής πυκνότητας;
Τα περισσότερα νοσηλευτικά ιδρύματα παρέχουν τη δυνατότητα για μέτρηση με τη μέθοδο DXA. Υπάρχουν και πολλά ιδιωτικά ακτινολογικά διαγνωστικά κέντρα που παρέχουν ανάλογες υπηρεσίες όπως και ιδιωτικά νοσηλευτικά ιδρύματα. Τέλος, και τα εξωτερικά ιατρεία ορισμένων ασφαλιστικών οργανισμών διαθέτουν ανάλογα τμήματα. Ρωτήστε τον ιατρό σας να σας κατευθύνει περί αυτού, ενώ όταν κλείσετε το ραντεβού για την εξέταση σας καλύτερα να έχετε το παραπεμπτικό από τον ιατρό που σας συνέστησε τη μέτρηση καθώς και ένα σύντομο ιατρικό ιστορικό.
Πόσο συχνά επαναλαμβάνεται μια μέτρηση οστικής πυκνότητας;
Ασθενείς που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή για οστεοπόρωση θα πρέπει να επαναλαμβάνουν την μέτρηση οστικής πυκνότητας- εάν είναι δυνατό στο ίδιο διαγνωστικό κέντρο και σίγουρα στην ίδια περιοχή σώματος- κάθε ένα με δύο έτη. Συστήνεται η επανάληψη της μέτρησης κάθε έτος, όταν συνταγογραφείται ένα νέο φαρμακευτικό σκεύασμα για την οστεοπόρωση.
Πότε πρέπει να θεραπεύσουμε την οστεοπόρωση με φάρμακα;
Το αποτέλεσμα της εξέτασης που κάνατε για τη μέτρηση της οστικής πυκνότητας θα βοηθήσει τον γιατρό σας να αποφασίσει για τον τρόπο αντιμετώπισης και την αποφυγή των καταγμάτων. Εκτός από τη μέτρηση αυτή ο ιατρός σας θα μελετήσει και τους παράγοντες κινδύνου για οστεοπόρωση που έχετε, την πιθανότητα που αντιστοιχεί στην περίπτωσή σας για να υποστείτε κάταγμα και φυσικά το ατομικό αναμνηστικό σας και την παρούσα κλινική σας εικόνα.
Παρακάτω αναφέρονται οι κατευθυντήριες οδηγίες όσον αφορά μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και άνδρες άνω των 50 ετών.
~ Φυσιολογική οστική πυκνότητα:
Οι περισσότεροι άνθρωποι με φυσιολογική οστική πυκνότητα (αυτοί με T-score -1 και υψηλότερο στην διενεργηθείσα εξέταση), δεν χρειάζεται να λάβουν φαρμακευτική αγωγή για οστεοπόρωση.
~ Χαμηλή οστική πυκνότητα (οστεοπενία):
Όσοι έχουν T-score από -1 έως -2,5 ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Αυτοί οι ασθενείς θα πρέπει να λάβουν φαρμακευτική αγωγή, αν υπάρχουν αντικειμενικοί προδιαθεσικοί παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο για οστεοπόρωση και κάταγμα.
~ Οστεοπόρωση:
Όλοι οι ασθενείς με T-score -2,5 και μικρότερο θεωρούνται οστεοπορωτικοί. Αυτοί θα πρέπει να λάβουν κάποιου είδους φαρμακευτική αγωγή.
~ Αντικειμενικά κατάγματα:
Όλοι οι ασθενείς που έχουν διαγνωσθεί με κάταγμα ισχίου ή σπονδυλικής στήλης θα πρέπει να λάβουν φαρμακευτική αγωγή.
Τι συμβαίνει με την περίπτωση της χαμηλής οστικής μάζας;
Μια μέτρηση οστικής πυκνότητας δείχνει αν κάποιος έχει φυσιολογική οστική πυκνότητα, χαμηλή οστική πυκνότητα ή οστεοπόρωση. Όταν ο ιατρός σας αναφέρει ότι έχετε οστεοπενία, σημαίνει ότι η οστική σας πυκνότητα είναι χαμηλή, αλλά όχι σε τόσο χαμηλό επίπεδο ώστε να έχετε οστεοπόρωση. Ακόμα και όταν έχετε χαμηλή οστική πυκνότητα, η οστική σας πυκνότητα μπορεί να είναι φυσιολογική για τα δικά σας δεδομένα. Για αυτό το λόγο είναι ιδιαίτερα δύσκολη η απόφαση του ιατρού αν θα πρέπει ή όχι να λάβετε φαρμακευτική αγωγή.
Στην περίπτωση που η μέτρηση οστικής πυκνότητας που έχετε κάνει δείχνει ότι έχετε χαμηλή οστική μάζα, το εργαλείο FRAX μπορεί να βοηθήσει σημαντικά τον ιατρό σας να πάρει απόφαση για το αν θα πρέπει να σας χορηγήσει φαρμακευτική αγωγή ή όχι. Ο δείκτης FRAX χρησιμοποιεί τη μέτρηση καθώς και άλλες παραμέτρους του ιατρικού ιστορικού σας για να υπολογίσει τον κίνδυνο που διαφαίνεται να υποστείτε κάταγμα του ισχίου τα επόμενα 10 έτη.
Μερικά ιατρικά μηχανήματα που διενεργούν μέτρηση οστικής πυκνότητας έχουν την δυνατότητα να χρησιμοποιούν τον FRAX και να τον καταγράφουν. Αν αυτό δεν συμβαίνει ο ιατρός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει την ανοικτή-δωρεάν εφαρμογή του στο διαδίκτυο που παρέχεται από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (WHO).
O FRAX μπορεί να είναι χρήσιμός στις εξής 3 περιπτώσεις:
1. Μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες ή άνδρες άνω των 50 ετών
2. Ασθενείς με οστεοπενία
3. Ασθενείς που δεν έχουν λάβει ποτέ φάρμακο για την οστεοπόρωση
Τα φάρμακα για την οστεοπόρωση συνταγογραφούνται για να μειωθεί ο κίνδυνος κατάγματος. Πάντα να συζητάτε τα υπέρ και τα κατά από τη λήψη κάποιου φαρμάκου με τον προσωπικό σας ιατρό. Να γνωρίζετε τις επιλογές που έχετε και να έχετε πάντα υπόψη σας και τις ανεπιθύμητες ενέργειες που μπορεί να προκαλέσουν. ΜΗΝ λάβετε ΠΟΤΕ φάρμακο μόνοι σας, στηριζόμενοι σε μία μέτρηση ή στη θεραπεία που λαμβάνει ένας συγγενής, φίλος ή γνωστός σας.
Πηγή: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ