Μία κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς με Χρόνια Νεφρική Νόσο είναι η αύξηση των επιπέδων καλίου του ορού, κατάσταση γνωστή και ως υπερκαλιαιμία. Η υπερκαλιαιμία μπορεί να προκαλέσει μυϊκή αδυναμία και σοβαρές διαταραχές του καρδιακού ρυθμού.
Γενικά το κάλιο βρίσκεται σε όλες τις τροφές. Τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο πρέπει να αποφεύγονται ή να καταναλώνονται μόνο σπάνια και σε μικρές ποσότητες. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται: μπανάνες, βερίκοκα, σύκα, σταφίδες, νεκταρίνια, ακτινίδια, δαμάσκηνα, πορτοκάλια, μάνγκο, αβοκάντο, χουρμάδες, πατάτες, σπανάκι, κολοκύθια, φασόλια, ξηροί καρποί, αρακάς, σουσάμι, αγκινάρες, χυμός πορτοκαλιού, χυμός δαμάσκηνου, τοματοχυμός, γάλα, γιαούρτι.
Αξίζει να επισημανθεί ότι το κάλιο των φυτικών τροφών περιορίζεται με το βρασμό. Αναλυτικά, βράζοντας τα τρόφιμα και ανανεώνοντας το νερό κατά τη διάρκεια της παρασκευής, απομακρύνεται σημαντική ποσότητα καλίου. Παράλληλα, η παραμονή της αποφλοιωμένης πατάτας σε νερό για κάποιες ώρες βοηθά στη μείωση του καλίου. Τα υποκατάστατα του άλατος θα πρέπει να αποφεύγονται διότι πρόκειται για χλωριούχο κάλιο το οποίο μαζί με τη γεύση που δίνει στα τρόφιμα, δίνει και μεγάλες ποσότητες καλίου στον οργανισμό.
Η διαιτητική πρόσληψη φωσφόρου επίσης πρέπει να είναι περιορισμένη σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο. Η νεφρική δυσλειτουργία οδηγεί σε ελαττωματική απέκκριση του φωσφόρου και αύξηση των επιπέδων του στον ορό του αίματος. Τρόφιμα πλούσια σε φώσφορο είναι τα γαλακτοκομικά προϊόντα, το κρέας, τα αυγά, το κακάο, τα αναψυκτικά. Τέλος περιέχεται σε όλα τα συντηρητικά των τροφών.
ΠΗΓΗ: www.athens-nephrology.gr